Moje dziecko nie chce jeść. Czym jest neofobia żywieniowa ?

Czym jest neofobia żywieniowa?
objawia się unikaniem spożywania nowych produktów, niechęcią do ich spróbowania. Jedzeniem ograniczonych grup produktów. Opór przed co najmniej jedną grupą.
Jest zależna od czynników genetycznych, biologicznych jak i środowiskowych ( takich jak: odżywianie w okresie prenatalnym, sposób żywienia w okresie niemowlęcym i wczesnego dzieciństwa, osobowość, nawyki żywieniowe czy styl życia. )

Znajomość produktu ma ważne znaczenie czy dziecko zechce je spróbować, ponieważ “nowa żywność” podobnie jak wszystko co nowe powoduje konflikt. Z jednej strony to co nowe wywołuje napięcie, strach, zaś z drugiej wywołuje ciekawość i zainteresowanie. Ponieważ neofobia jest silnie związana z taką cechą jak lęk. Dlatego istotne jest, aby wprowadzanie nowych produktów postępowało małymi krokami. Ponadto udowodniono, że łatwiej jest zaakceptować nowy smak, jeśli jest on podawany z produktem już znanym.

Sposób karmienia

Z badań wynika, iż utrwalone pokazywanie danego produktu przynosi pozytywne rezultaty. Jak również próbowanie. Dopiero po ok. 10 razach spróbowania danej żywności powoduje jej akceptację. Eksponowanie na nowe smaki powoduje uczenie się i zwiększa ich akceptację. Częstym błędem rodziców jest narzucanie własnych preferencji smakowych w stosunku do produktów, których sama nie akceptuje np. mama nie podaje dziecku szpinaku, bo sama go nie lubi. Im bardziej zwiększa się znajomość danej żywności, tym bardziej zwiększa się jego akceptacja.

Czy atmosfera panująca przy spożywaniu jest istotna ?
Ogromną rolę w procesie kształtowania pozytywnych postaw odgrywa atmosfera, która panuje podczas przygotowywania posiłku jak również podczas jego konsumowania.
Postaraj się zaangażować dziecko w cały proces. Począwszy od robienia wspólnie zakupów, przygotowywania posiłku i zjedzenia go razem przy stole. Co również istotne jest, aby na stole nie znajdowały się niepotrzebne  przedmioty.

Czego nie robić ?

• narzekać podczas jedzenia posiłków;
• zmuszać do jedzenia;
• włączać telewizję;
• nagradzać słodkościami za zjedzenie nielubianych posiłków;
• nagradzać za zjedzony obiad;
• mówić “ proszę zjeść do końca”;
• dawać dziecku tylko lubiane produkty;
• komentować i rozmowiać o problemach jedzeniowych dziecka w trakcie posiłków bądź w obecności malucha

Powyższe czynności przyczyniają się do wzrostu poziomu niechęci dziecka do zjadanych produktów. Próby przekupstwa pt: “ jak zjesz brokuły dostaniesz czekoladę” skutkują tylko wzrostem postawy neofilicznej wobec nagrody.

Jak postępować z dziećmi z neofobią żywieniową ?
Pierwszym ważnym krokiem jest akceptacja nowych produktów spożywczych. Aby dziecko przyjęło i zniosło obecność nowego pokarmu. Akceptacja może mieć różną formę. Od przebywania w z nową potrawą w jednym miejscu, po podawanie jej na talerzu.
Celem będzie:

• obniżenie lęku przed nowymi potrawami;
• wzmocnienie ochoty dziecka na kontakt z nową żywnością;
• wzmocnienie akceptacji nowego pokarmu na talerzu;

Niech to będzie zabawa!
bez przymuszania do zjedzenia nowej potrawy.

Utrzymuj nastawienie pozytywne i wspierające

Dzieci wykazujące opór wobec jedzenia przez całe swoje życie kojarzą jedzenie z niepokojem i niechęcią. Może upłynąć kilka tygodni, zanim dziecko będzie w stanie tolerować nowy pokarm.

Pozycja

Może mieć wpływ na to, jak dziecko je. Gdy ciało nie jest wystarczająco stabilne, maluch zużywa więcej energii, starając się utrzymać pozycję. Przez co jest skupione na swoim ciele, odczuwanym dyskomforcie, a nie na jedzeniu.

Dotyk

Dotykanie żywności jest kolejnym ważnym etapem rozwoju sensorycznego, który ma na celu zachęcanie do spróbowania nowych produktów. Ten etap powinien zostać zapoczątkowany dopiero wtedy kiedy dziecko przestanie się bać nowego pokarmu i zaakceptuje je w otoczeniu. Dotykanie nowych potraw jest dla niektórych dzieci ważnym krokiem. Do dotykania nowych produktów można podejść z radością i na wiele ciekawych sposobów.

Zapach

Po pomyślnym zakończeniu fazy dotykania dziecko jest teraz gotowe na zapach potraw i powolne zbliżanie ich do ust. Istotne jest również to, aby ocenić czy dziecko jest na to gotowe i ma na to ochotę.

Pamiętaj, aby:

• posiłki były o stałych porach i w minimalnej ilości.
• dany produkt proponować wielokrotnie.
• jedzenie zostawiać w zasięgu oka dziecka, nie proponując go.
• dbać o pozytywną atmosferę w trakcie przygotowywania i jedzenia posiłku
• sprawdzić pozycję dziecka przy jedzeniu, ona również wpływa na to jak dziecko je.

Neofobia żywieniowa jest problemem, którego nie można bagatelizować. Aby uzyskać kompleksowe wsparcie dla dziecka należy skorzystać z porady psychologa, dietetyka czasem również tereapeuty od integracji sensorycznej i logopedy. Aby ułożyć plan terapeutyczny, który przyniesie efekty.

mgr Monika Grzywacz- psycholog